Roam Rwanda

Erwin Sikkens – ook wel bekend als De Partypacer – weet als geen ander hoe je ritten en routes omtovert tot verhalen en avonturen. Hij is het brein achter de Green Divide (een meerdaagse gravelroute door Nederland), lid van de Shimano Gravel Alliance en het type fietser dat met alle plezier de finishlijn inruilt voor een kampvuur. Zijn thuisbasis: Nederland. Z‘n trouwe metgezel: zijn Topstone Carbon. 

Deze keer richtte hij zijn blik naar het zuiden. Vér naar het zuiden. Naar Rwanda.

Rwanda is een echt fietsland. Overal zijn heuvels, overal zijn fietsers en dit jaar is het land ook gastland van het WK Wielrennen – het eerste op Afrikaanse bodem. Zo staat deze fietsminnnende natie plots in de mondiale schijnwerpers. En dat is waarom Erwin erheen wilde: om Rwanda te ontdekken op zijn Topstone Carbon en te zien wat het land te bieden heeft.

Duizend heuvels

Het was de Africa Classic – voor het goede doel Amref Health Africa – die Erwin in Rwanda en Oeganda bracht, waar hij lokale projecten bezocht, geld inzamelde en zijn nieuwsgierigheid de vrije loop liet. In de bus van Kigali naar Musanze deed hij de eerste indrukken op: onberispelijke wegen, overal mensen en de bedrijvigheid van een land in beweging. In Nederland noemen we ons land een fietsparadijs. In Rwanda is fietsen geen luxe, maar een eerste levensbehoefte. Voor vrachttransport, voor personenvervoer, om op idiote snelheid van steile heuvels naar beneden te vliegen. Rwanda zette de fiets in een heel ander perspectief. Dan het landschap: groen, golvend, eindeloos. Duizend heuvels. Duizend afdalingen. En allemaal lonkten ze Erwin om uit de bus te springen en te fíetsen.

Het gravelpad klom tot hoog boven Lake Ruhondo – zwaar én schitterend. Normaal gesproken zou hij zijn afgestapt, maar deze keer niet. Hij bleef trappen, steeds verder klimmend totdat het meer zich beneden hem uitstrekte, met weids uitzicht op de heuvels rondom. Nu stopte hij, betoverd door het uitzicht, waarna er twee kinderen verschenen. Ze voelden nieuwsgierig aan zijn fiets. Hij had hier ook met de auto kunnen komen, maar dat zou het verhaal verpest hebben. Hemingway had gelijk: je leert een land het best kennen door er doorheen te fietsen. En Rwanda bewijst die stelling.

Van de weg, door het land

Hij verliet de hoofdwegen en het terrein veranderde meteen: harde klei, grove stenen, stukken zijdezacht gravel gevolgd door kuilen die de botten doen kraken. Afgelegen, ja, maar nooit verlaten. Boeren zwaaiden vanaf hun land. Kinderen sprintten mee om een high-five te geven. Scholen liepen uit zodra Erwin werd opgemerkt met een verraste kreet. Fietsen in Rwanda is niet anoniem: het is iets wat je deelt. Zo werd zíjn avontuur ook dat van hen.

De Topstone hielp hem overal doorheen. De Kingpin-vering streek de wasbordwegen glad zonder sloom te worden. De Schwalbe G-ONE R PRO's – 50 mm voor, 45 achter – bleven rollen waar weinig grip was. De StashPort droeg alle reserveonderdelen en de pomp mee zonder een kik te geven. Erwin reed één keer lek – in een afdaling die hij harder indook dan had gehoeven. Hij lachte terwijl hij zijn band oppompte. Hij lachte nog breder toen hij de volgende drop nóg sneller nam.

Overal fietsen

Overnachten deed Erwin in het Africa Rising Cycling Center in Musanze. Eenvoudige kamers, maar met een hoogstaand doel. Dit is waar het nationale team van Rwanda eet, traint en droomt, zich afbeulend voor het WK alsof hun leven ervan afhangt. Een van de gidsen, een MTB-kampioen, reed Erwin bergop steeds fluitend voorbij. 'Krachtpatser' is een understatement.

Racen en ontdekken

Het WK zal straks de allerbeste wielerprofs naar Rwanda brengen. Rwanda op zijn beurt zal meer publiek op de been brengen dan die profs ooit gezien hebben. Erwin zag nog een diepere laag – namelijk de grens waar racen en ontdekken in elkaar overlopen. Op de wegen waar hij reed, zullen straks de profs racen. En de kinderen die achter hem aanholden, zullen straks langs die wegen staan.

De rit eindigde vlakbij de Oegandese grens. Geen finishlijn, geen podium, geen volkslied. Alleen de hartslag van een bijzonder land, ontdekt met de fiets. Het duurt niet lang meer voor ook de profs hier fietsen. Zij verlaten het land met uitslagen. Erwin verliet het land met herinneringen: sprintende kinderen, rotsige beklimmingen, een waterval bij een naamloze trail. De Topstone bracht hem er. En als hij straks thuis het WK kijkt, dan ziet hij weer diezelfde wegen met diezelfde mensen. De profs zullen er racen. Hij ontdekte ze gewoon, voor zichzelf. Geef hem de keuze en hij kiest voor het ontdekken – altijd weer.